De heer Fons Kortboyer (84) leeft al enkele jaren met de ziekte van Parkinson. Samen met zijn vrouw Lenie (80) woont hij in een mooie mantelzorgwoning op zijn vertrouwde geboortegrond in Stokkum. In hun vroegere woning wonen nu zoon Sjaak met zijn partner Charmaine. Even verderop in ’s-Heerenberg woont ook dochter Patricia. Iedereen speelt op een warme en volkomen vanzelfsprekende manier een actieve rol in de ondersteuning van meneer. Sjaak: ‘Zij hebben altijd voor ons gezorgd, nu zorgen wij voor hen. Als er iets is, hoef ik maar 23 meter af te leggen. Desnoods op mijn pantoffels.’
Vanuit Sensire kwam wijkverpleegkundige Olga Leisink enkele maanden geleden voor het eerst bij het echtpaar Kortboyer om in te schatten welke zorg hier op zijn plaats was. Het douchen voelde niet meer veilig voor meneer. Daarbij werd de zorg voor mevrouw vrij veel. Afgesproken werd om meneer wekelijks te ondersteunen bij het douchen. ’s Avonds helpt mevrouw haar man nog wel zelf naar bed, zo nodig geholpen door zoon Sjaak.
Ook de (digitale) hulpmiddelen van MIJNSensire kunnen uitkomst bieden. Olga: ‘Toen ik voor het eerst bij de heer en mevrouw op huisbezoek kwam, hadden wij net een training gehad over het inzetten van de hulpmiddelen van MIJNSensire zoals de Tessa robot. Deze situatie leek me bij uitstek geschikt daarvoor. Ik liet een filmpje zien en vader en zoon waren direct enthousiast, stonden helemaal open voor de mogelijkheden.’ Mevrouw voegt toe: ‘Ikzelf heb meer moeite met zulke nieuwe dingen, daar moet ik altijd even aan wennen. Nu vind ik Tessa helemaal prima.’
Tessa is een kleine zorgrobot met glinsterende oogjes. Ze kan mensen naar behoefte verschillende dingen zeggen of vragen. ‘Het is maar net hoe je haar programmeert’, legt Olga uit. ‘Iemand helpen herinneren aan zijn medicatie kan natuurlijk, maar je kunt ook instellen: “Vandaag is het dinsdag, Lenie gaat vanmiddag naar de soos.” Of een medische afspraak erin zetten.’
Sjaak: ‘Van de week was het glad, dus ’s morgens voor ik wegging, had ik gestrooid. Maar ik ga niet direct om zeven uur bellen. Al zijn ze dan wel wakker, dan schrikken ze. Dus we hebben via de Tessa-app doorgegeven dat er al gestrooid was. Op het ingestelde tijdstip geeft Tessa dat dan door. Ook als er iets verandert - bijvoorbeeld met het vervoer naar de dagbehandeling of het ziekenhuis - zetten we dat erin.’ Hij lacht: ‘We halen er ook wel eens iets uit. Want mijn vader en moeder spreken elkaar gelukkig ook nog.’
Ik zal eerlijk zijn: ze is onmisbaar. Precies op tijd je tabletjes innemen is erg belangrijk bij Parkinson. Anders voel je het direct."
Meneer Kortboyer is een echt buitenmens en was tot een paar jaar geleden veel in de grote tuin aan het werk. Hij fietste en wandelde graag. ‘Dat gaat nu allemaal niet meer’, vertelt hij. Het valt hem soms zwaar alle beperkingen van zijn ziekte te moeten accepteren. Hij is heel blij met de mantelzorgwoning en alle zorg en ondersteuning door zijn zoon, dochter en schoondochter, al blijft de afhankelijkheid lastig. Ook met de dames die hem ’s morgens uit bed halen, kan hij goed overweg.
Sjaak: ‘Zelf doe ik hier de administratie bijvoorbeeld en alles wat zich maar voordoet. Als er iets stuk gaat of zo. En vrijdags werk ik thuis, dan zorg ik dat pappa netjes klaar is als de rolstoelbus hem komt halen naar de dagbehandeling in Den Ooiman. Mamma helpt pappa naar het toilet en doet natuurlijk ook van alles. Mijn vriendin en zus net zo, mijn zus werkt zelf in de zorg.’
Ook Tessa heeft dus een duidelijke taak in de dagelijkse ondersteuning van meneer Kortboyer. Ze helpt hem om zo goed mogelijk ‘te leven zoals hij wil’, binnen de beperkte mogelijkheden van zijn ziekte. Ze geeft meneer wat eigen regie terug. ‘Ik kan op Tessa vertrouwen, ze geeft regelmaat en structuur.’ Als hij donderdagavond van Tessa hoort dat hij de volgende dag wordt opgehaald voor de dagbehandeling, geeft dat wat rust. Ook mevrouw heeft door Tessa’s meldingen meer rust. Van nature regelt ze de dingen graag zelf, maar inmiddels is ook zij gewend aan de zorgrobot. Is ze op een moment van medicatie-inname boodschappen doen, dan hoeft ze er niet over in te zitten of haar man zijn tabletten inneemt.
Dezelfde rust geldt ook voor de kinderen. ‘Fijn is verder dat Sensire ook in de app kan. Een tijdje terug belde Olga me, omdat ze niet wist dat de neuroloog de dosering van de medicatie had verlaagd en de innamefrequentie verhoogd. Ze zag het aantal “opdrachten” in de Tessa en was ongerust of pappa nu niet veel te veel kreeg. Dat geeft een fijn gevoel, dat oogje in het zeil. Tessa is niet zomaar bij ons neergezet, er blijft begeleiding.’ Olga: ‘Jazeker! Vooral in het begin van de inzet en bij alleenwonende klanten zonder zo’n intensief betrokken familie is dat belangrijk. En bij een technisch probleem raadplegen wij de helpdesk van de leverancier.’
Meneer Kortboyer wil Tessa beslist niet meer afstaan. ‘Ik zal eerlijk zijn: ze is onmisbaar. Precies op tijd je tabletjes innemen is erg belangrijk bij Parkinson. Anders voel je het direct.’ Hij herinnert zich nog de eerste keer dat Tessa’s stem klonk, hij was alleen thuis. ‘Opeens hoor ik “Goedemorgen Fons, het is tien uur, een goed moment om je tabletten in te nemen”. Ik schrok me dood!’
Sjaak: ‘Inmiddels vertrouwt pappa op die regelmaat. En wij vinden Tessa heel handig voor andere meldingen, eenmalige of terugkerende. Whatsapp gebruiken we onderling niet veel, dat wordt niet altijd meteen gelezen. Ik loop óf langs, óf we geven iets door via Tessa. Ook mamma hoeft op deze manier minder te onthouden en te regelen.’
Meneer Kortboyer: ‘Tessa is een ideale ondersteuning. Ik kan niet anders zeggen.’